Sura Al-Kahf

Sura Al-Kahf (arapski: سورة الكهف) je osamnaesta sura svete muslimanske knjige Kur’ana. Ima 110. ajeta i spada u mekanske sure (sure koje su objavljene u Meki). Od 9. do 26. ajeta ove sure govori se o stanovnicima pećine tj. o nekoliko mladića, vjernika koji su se sklonili u pećinu u blizini svoga grada i tražili od svog Gospodara da im daruje milost i pruži smjernost u tom njihovom postupku. Pa su zatim uspavani i u pećini ostali punih 309 godina (lunarnih godina) iako su pomislili da su u pećini ostali tek dan ili dio dana. Prema ovom opisanom događaju sura je i dobila naziv.

Arapski jezik (arapsko pismo)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْكِتَابَ وَلَمْ يَجْعَلْ لَهُ عِوَجًا (1) قَيِّمًا لِيُنْذِرَ بَأْسًا شَدِيدًا مِنْ لَدُنْهُ وَيُبَشِّرَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2) مَاكِثِينَ فِيهِ أَبَدًا (3) وَيُنْذِرَ الَّذِينَ قَالُوا اتَّخَذَ اللَّهُ وَلَدًا (4) مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ وَلَا لِآبَائِهِمْ كَبُرَتْ كَلِمَةً تَخْرُجُ مِنْ أَفْوَاهِهِمْ إِنْ يَقُولُونَ إِلَّا كَذِبًا (5) فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا (6) إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (7) وَإِنَّا لَجَاعِلُونَ مَا عَلَيْهَا صَعِيدًا جُرُزًا (8) أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا (9) إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا (10) فَضَرَبْنَا عَلَى آذَانِهِمْ فِي الْكَهْفِ سِنِينَ عَدَدًا (11) ثُمَّ بَعَثْنَاهُمْ لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصَى لِمَا لَبِثُوا أَمَدًا (12) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْيَةٌ آمَنُوا بِرَبِّهِمْ وَزِدْنَاهُمْ هُدًى (13) وَرَبَطْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُوا فَقَالُوا رَبُّنَا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَنْ نَدْعُوَ مِنْ دُونِهِ إِلَهًا لَقَدْ قُلْنَا إِذًا شَطَطًا (14) هَؤُلَاءِ قَوْمُنَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَوْلَا يَأْتُونَ عَلَيْهِمْ بِسُلْطَانٍ بَيِّنٍ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا (15) وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ يَنْشُرْ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ رَحْمَتِهِ وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرْفَقًا (16) وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَتْ تَزَاوَرُ عَنْ كَهْفِهِمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَإِذَا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُ ذَلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ مَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ وَلِيًّا مُرْشِدًا (17) وَتَحْسَبُهُمْ أَيْقَاظًا وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْيَمِينِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَكَلْبُهُمْ بَاسِطٌ ذِرَاعَيْهِ بِالْوَصِيدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْبًا (18) وَكَذَلِكَ بَعَثْنَاهُمْ لِيَتَسَاءَلُوا بَيْنَهُمْ قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هَذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَا أَزْكَى طَعَامًا فَلْيَأْتِكُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَلْيَتَلَطَّفْ وَلَا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَدًا (19) إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَلَنْ تُفْلِحُوا إِذًا أَبَدًا (20) وَكَذَلِكَ أَعْثَرْنَا عَلَيْهِمْ لِيَعْلَمُوا أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَأَنَّ السَّاعَةَ لَا رَيْبَ فِيهَا إِذْ يَتَنَازَعُونَ بَيْنَهُمْ أَمْرَهُمْ فَقَالُوا ابْنُوا عَلَيْهِمْ بُنْيَانًا رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِدًا (21) سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِمْ مَا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَدًا (22) وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا (23) إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا (24) وَلَبِثُوا فِي كَهْفِهِمْ ثَلَاثَ مِائَةٍ سِنِينَ وَازْدَادُوا تِسْعًا (25) قُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا لَبِثُوا لَهُ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَبْصِرْ بِهِ وَأَسْمِعْ مَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَدًا (26) وَاتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتَابِ رَبِّكَ لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَدًا (27) وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَلَا تَعْدُ عَيْنَاكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَلَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ وَكَانَ أَمْرُهُ فُرُطًا (28) وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكُمْ فَمَنْ شَاءَ فَلْيُؤْمِنْ وَمَنْ شَاءَ فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِنْ يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاءٍ كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءَتْ مُرْتَفَقًا (29) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِيعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلًا (30) أُولَئِكَ لَهُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَيَلْبَسُونَ ثِيَابًا خُضْرًا مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ نِعْمَ الثَّوَابُ وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا (31) وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَحَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا (32) كِلْتَا الْجَنَّتَيْنِ آتَتْ أُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِنْهُ شَيْئًا وَفَجَّرْنَا خِلَالَهُمَا نَهَرًا (33) وَكَانَ لَهُ ثَمَرٌ فَقَالَ لِصَاحِبِهِ وَهُوَ يُحَاوِرُهُ أَنَا أَكْثَرُ مِنْكَ مَالًا وَأَعَزُّ نَفَرًا (34) وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَنْ تَبِيدَ هَذِهِ أَبَدًا (35) وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِنْ رُدِدْتُ إِلَى رَبِّي لَأَجِدَنَّ خَيْرًا مِنْهَا مُنْقَلَبًا (36) قَالَ لَهُ صَاحِبُهُ وَهُوَ يُحَاوِرُهُ أَكَفَرْتَ بِالَّذِي خَلَقَكَ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ سَوَّاكَ رَجُلًا (37) لَكِنَّا هُوَ اللَّهُ رَبِّي وَلَا أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَدًا (38) وَلَوْلَا إِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مَالًا وَوَلَدًا (39) فَعَسَى رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْرًا مِنْ جَنَّتِكَ وَيُرْسِلَ عَلَيْهَا حُسْبَانًا مِنَ السَّمَاءِ فَتُصْبِحَ صَعِيدًا زَلَقًا (40) أَوْ يُصْبِحَ مَاؤُهَا غَوْرًا فَلَنْ تَسْتَطِيعَ لَهُ طَلَبًا (41) وَأُحِيطَ بِثَمَرِهِ فَأَصْبَحَ يُقَلِّبُ كَفَّيْهِ عَلَى مَا أَنْفَقَ فِيهَا وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا وَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُشْرِكْ بِرَبِّي أَحَدًا (42) وَلَمْ تَكُنْ لَهُ فِئَةٌ يَنْصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مُنْتَصِرًا (43) هُنَالِكَ الْوَلَايَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ هُوَ خَيْرٌ ثَوَابًا وَخَيْرٌ عُقْبًا (44) وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنْزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ فَأَصْبَحَ هَشِيمًا تَذْرُوهُ الرِّيَاحُ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُقْتَدِرًا (45) الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ أَمَلًا (46) وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا (47) وَعُرِضُوا عَلَى رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِدًا (48) وَوُضِعَ الْكِتَابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيهِ وَيَقُولُونَ يَا وَيْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَابِ لَا يُغَادِرُ صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصَاهَا وَوَجَدُوا مَا عَمِلُوا حَاضِرًا وَلَا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا (49) وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ أَفَتَتَّخِذُونَهُ وَذُرِّيَّتَهُ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِي وَهُمْ لَكُمْ عَدُوٌّ بِئْسَ لِلظَّالِمِينَ بَدَلًا (50) مَا أَشْهَدْتُهُمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَا خَلْقَ أَنْفُسِهِمْ وَمَا كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ عَضُدًا (51) وَيَوْمَ يَقُولُ نَادُوا شُرَكَائِيَ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُمْ وَجَعَلْنَا بَيْنَهُمْ مَوْبِقًا (52) وَرَأَى الْمُجْرِمُونَ النَّارَ فَظَنُّوا أَنَّهُمْ مُوَاقِعُوهَا وَلَمْ يَجِدُوا عَنْهَا مَصْرِفًا (53) وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِنْ كُلِّ مَثَلٍ وَكَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا (54) وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَى وَيَسْتَغْفِرُوا رَبَّهُمْ إِلَّا أَنْ تَأْتِيَهُمْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ قُبُلًا (55) وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ وَيُجَادِلُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَمَا أُنْذِرُوا هُزُوًا (56) وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِنْ تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدَى فَلَنْ يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا (57) وَرَبُّكَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ لَوْ يُؤَاخِذُهُمْ بِمَا كَسَبُوا لَعَجَّلَ لَهُمُ الْعَذَابَ بَلْ لَهُمْ مَوْعِدٌ لَنْ يَجِدُوا مِنْ دُونِهِ مَوْئِلًا (58) وَتِلْكَ الْقُرَى أَهْلَكْنَاهُمْ لَمَّا ظَلَمُوا وَجَعَلْنَا لِمَهْلِكِهِمْ مَوْعِدًا (59) وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ أَوْ أَمْضِيَ حُقُبًا (60) فَلَمَّا بَلَغَا مَجْمَعَ بَيْنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ سَرَبًا (61) فَلَمَّا جَاوَزَا قَالَ لِفَتَاهُ آتِنَا غَدَاءَنَا لَقَدْ لَقِينَا مِنْ سَفَرِنَا هَذَا نَصَبًا (62) قَالَ أَرَأَيْتَ إِذْ أَوَيْنَا إِلَى الصَّخْرَةِ فَإِنِّي نَسِيتُ الْحُوتَ وَمَا أَنْسَانِيهُ إِلَّا الشَّيْطَانُ أَنْ أَذْكُرَهُ وَاتَّخَذَ سَبِيلَهُ فِي الْبَحْرِ عَجَبًا (63) قَالَ ذَلِكَ مَا كُنَّا نَبْغِ فَارْتَدَّا عَلَى آثَارِهِمَا قَصَصًا (64) فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا (65) قَالَ لَهُ مُوسَى هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَى أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا (66) قَالَ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (67) وَكَيْفَ تَصْبِرُ عَلَى مَا لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرًا (68) قَالَ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ صَابِرًا وَلَا أَعْصِي لَكَ أَمْرًا (69) قَالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِي فَلَا تَسْأَلْنِي عَنْ شَيْءٍ حَتَّى أُحْدِثَ لَكَ مِنْهُ ذِكْرًا (70) فَانْطَلَقَا حَتَّى إِذَا رَكِبَا فِي السَّفِينَةِ خَرَقَهَا قَالَ أَخَرَقْتَهَا لِتُغْرِقَ أَهْلَهَا لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا إِمْرًا (71) قَالَ أَلَمْ أَقُلْ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (72) قَالَ لَا تُؤَاخِذْنِي بِمَا نَسِيتُ وَلَا تُرْهِقْنِي مِنْ أَمْرِي عُسْرًا (73) فَانْطَلَقَا حَتَّى إِذَا لَقِيَا غُلَامًا فَقَتَلَهُ قَالَ أَقَتَلْتَ نَفْسًا زَكِيَّةً بِغَيْرِ نَفْسٍ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئًا نُكْرًا (74) قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكَ إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْرًا (75) قَالَ إِنْ سَأَلْتُكَ عَنْ شَيْءٍ بَعْدَهَا فَلَا تُصَاحِبْنِي قَدْ بَلَغْتَ مِنْ لَدُنِّي عُذْرًا (76) فَانْطَلَقَا حَتَّى إِذَا أَتَيَا أَهْلَ قَرْيَةٍ اسْتَطْعَمَا أَهْلَهَا فَأَبَوْا أَنْ يُضَيِّفُوهُمَا فَوَجَدَا فِيهَا جِدَارًا يُرِيدُ أَنْ يَنْقَضَّ فَأَقَامَهُ قَالَ لَوْ شِئْتَ لَاتَّخَذْتَ عَلَيْهِ أَجْرًا (77) قَالَ هَذَا فِرَاقُ بَيْنِي وَبَيْنِكَ سَأُنَبِّئُكَ بِتَأْوِيلِ مَا لَمْ تَسْتَطِعْ عَلَيْهِ صَبْرًا (78) أَمَّا السَّفِينَةُ فَكَانَتْ لِمَسَاكِينَ يَعْمَلُونَ فِي الْبَحْرِ فَأَرَدْتُ أَنْ أَعِيبَهَا وَكَانَ وَرَاءَهُمْ مَلِكٌ يَأْخُذُ كُلَّ سَفِينَةٍ غَصْبًا (79) وَأَمَّا الْغُلَامُ فَكَانَ أَبَوَاهُ مُؤْمِنَيْنِ فَخَشِينَا أَنْ يُرْهِقَهُمَا طُغْيَانًا وَكُفْرًا (80) فَأَرَدْنَا أَنْ يُبْدِلَهُمَا رَبُّهُمَا خَيْرًا مِنْهُ زَكَاةً وَأَقْرَبَ رُحْمًا (81) وَأَمَّا الْجِدَارُ فَكَانَ لِغُلَامَيْنِ يَتِيمَيْنِ فِي الْمَدِينَةِ وَكَانَ تَحْتَهُ كَنْزٌ لَهُمَا وَكَانَ أَبُوهُمَا صَالِحًا فَأَرَادَ رَبُّكَ أَنْ يَبْلُغَا أَشُدَّهُمَا وَيَسْتَخْرِجَا كَنْزَهُمَا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ وَمَا فَعَلْتُهُ عَنْ أَمْرِي ذَلِكَ تَأْوِيلُ مَا لَمْ تَسْطِعْ عَلَيْهِ صَبْرًا (82) وَيَسْأَلُونَكَ عَنْ ذِي الْقَرْنَيْنِ قُلْ سَأَتْلُو عَلَيْكُمْ مِنْهُ ذِكْرًا (83) إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَآتَيْنَاهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا (84) فَأَتْبَعَ سَبَبًا (85) حَتَّى إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فِي عَيْنٍ حَمِئَةٍ وَوَجَدَ عِنْدَهَا قَوْمًا قُلْنَا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَنْ تُعَذِّبَ وَإِمَّا أَنْ تَتَّخِذَ فِيهِمْ حُسْنًا (86) قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ يُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَيُعَذِّبُهُ عَذَابًا نُكْرًا (87) وَأَمَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُ جَزَاءً الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا يُسْرًا (88) ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا (89) حَتَّى إِذَا بَلَغَ مَطْلِعَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَطْلُعُ عَلَى قَوْمٍ لَمْ نَجْعَلْ لَهُمْ مِنْ دُونِهَا سِتْرًا (90) كَذَلِكَ وَقَدْ أَحَطْنَا بِمَا لَدَيْهِ خُبْرًا (91) ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَبًا (92) حَتَّى إِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمَا قَوْمًا لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلًا (93) قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجًا عَلَى أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدًّا (94) قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْمًا (95) آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انْفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَارًا قَالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْرًا (96) فَمَا اسْطَاعُوا أَنْ يَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْبًا (97) قَالَ هَذَا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقًّا (98) وَتَرَكْنَا بَعْضَهُمْ يَوْمَئِذٍ يَمُوجُ فِي بَعْضٍ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا (99) وَعَرَضْنَا جَهَنَّمَ يَوْمَئِذٍ لِلْكَافِرِينَ عَرْضًا (100) الَّذِينَ كَانَتْ أَعْيُنُهُمْ فِي غِطَاءٍ عَنْ ذِكْرِي وَكَانُوا لَا يَسْتَطِيعُونَ سَمْعًا (101) أَفَحَسِبَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنْ يَتَّخِذُوا عِبَادِي مِنْ دُونِي أَوْلِيَاءَ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْكَافِرِينَ نُزُلًا (102) قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا (103) الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا (104) أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا (105) ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا (106) إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ كَانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا (107) خَالِدِينَ فِيهَا لَا يَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا (108) قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا (109) قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (110)

Arapski jezik (latinično pismo):

1 EL-HAMDU LILLAHIL-LEZI ‘ENZELE ‘ALA ‘ABDIHIL-KITABE WE LEM JEXH’AL LLEHU ‘IWEXHA

2 KAJJIMÆN LIJUNDHIRE BE’SÆN SHEDIDÆN MIN LEDUNHU WE JUBESHSHIREL-MU’UMININEL-LEDHINE JA’MELUNE ES-SALIHATI ‘ENNE LEHUM ‘EXHRÆN HESENÆN

3 MAKITHINE FIHI ‘EBEDÆN

4 WE JUNDHIREL-LEDHINE KALU ETTEHADHEL-LAHU WELEDÆN

5 MMA LEHUM BIHI MIN ‘ILMIN WE LA LI’ABA’IHIM KEBURET KELIMETEN TEHRUXHU MIN ‘EFWAHIHIM ‘IN JEKULUNE ‘ILLA KEDHIBÆN

6 FELE’ALLEKE BAHI’UN NEFSEKE ‘ALA ‘ATHARIHIM ‘IN LEM JU’UMINU BIHEDHAL-HEDITHI ‘ESEFÆN

7 ‘INNA XHE’ALNA MA ‘ALEL-’ERDI ZINETEN LEHA LINEBLUWEHUM ‘EJJUHUM ‘EHSENU ‘AMELÆN

8 WE ‘INNA LEXHA’ILUNE MA ‘ALEJHA SA’IDÆN XHURUZÆN

9 ‘EM HESIBTE ‘ENNE ‘ESHABEL-KEHFI WE ER-REKIMI KANU MIN ‘AJATINA ‘AXHEBÆN

10 ‘IDH ‘EWAL-FITJETU ‘ILAL-KEHFI FEKALU REBBENA ‘ATINA MIN LEDUNKE REHMETEN WE HEJJI’ LENA MIN ‘EMRINA RESHEDÆN

11 FEDEREBNA ‘ALA ‘ADHANIHIM FIL-KEHFI SININE ‘ADEDÆN

12 THUMME BE’ATHNAHUM LINA’LEME ‘EJJUL-HIZBEJNI ‘EHSA LIMA LEBITHU ‘EMEDÆN

13 NEHNU NEKUSSU ‘ALEJKE NEBE’EHUM BIL-HEKKI ‘INNEHUM FITJETUN ‘AMENU BIREBBIHIM WE ZIDNAHUM HUDEN

14 WE REBETNA ‘ALA KULUBIHIM ‘IDH KAMU FEKALU REBBUNA REBBU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI LEN NED’UWE MIN DUNIHI ‘ILEHÆN LEKAD KULNA ‘IDHÆN SHETETÆN

15 HA’UULA’ KAWMUNA ETTEHADHU MIN DUNIHI ‘ALIHETEN LEWLA JE’TUNE ‘ALEJHIM BISULTANIN BEJJININ FEMEN ‘EDHLEMU MIMMENI EFTERA ‘ALA ELLAHI KEDHIBÆN

16 WE ‘IDH A’TEZELTUMUHUM WE MA JA’BUDUNE ‘ILLALLAHE FE’WU ‘ILAL-KEHFI JENSHUR LEKUM REBBUKUM MIN REHMETIHI WE JUHEJJI’ LEKUM MIN ‘EMRIKUM MIRFEKÆN

17 WE TERA ESH-SHEMSE ‘IDHA TELE’AT TEZAWERU ‘AN KEHFIHIM DHATEL-JEMINI WE ‘IDHA GAREBET TEKRIDUHUM DHATE ESH-SHIMALI WE HUM FI FEXHWETIN MINHU DHALIKE MIN ‘AJATI ELLAHI MEN JEHDI ELLAHU FEHUWEL-MUHTEDI WE MEN JUDLIL FELEN TEXHIDE LEHU WELIJÆN MURSHIDÆN

18 WE TEHSEBUHUM ‘EJKADHÆN WE HUM RUKUDUN WE NUKALLIBUHUM DHATEL-JEMINI WE DHATE ESH-SHIMALI WE KELBUHUM BASITUN DHIRA’AJHI BIL-WESIDI LEWI ETTELA’TE ‘ALEJHIM LEWELLEJTE MINHUM FIRARÆN WE LEMULI’TE MINHUM RU’BÆN

19 WE KEDHELIKE BE’ATHNAHUM LIJETESA’ELU BEJNEHUM KALE KA’ILUN MINHUM KEM LEBITHTUM KALU LEBITHNA JEWMÆN ‘EW BA’DE JEWMIN KALU REBBUKUM ‘A’LEMU BIMA LEBITHTUM FAB’ATHU ‘EHEDEKUM BIWERIKIKUM HEDHIHI ‘ILAL-MEDINETI FELJENDHUR ‘EJJUHA ‘EZKA TA’AMÆN FELJE’TIKUM

20 ‘INNEHUM ‘IN JEDHHERU ‘ALEJKUM JERXHUMUKUM ‘EW JU’IDUKUM FI MILLETIHIM WE LEN TUFLIHU ‘IDHÆN ‘EBEDÆN

21 WE KEDHELIKE ‘A’THERNA ‘ALEJHIM LIJA’LEMU ‘ENNE WA’DEL-LAHI HEKKUN WE ‘ENNE ES-SA’ATE LA REJBE FIHA ‘IDH JETENAZA’UNE BEJNEHUM ‘EMREHUM FEKALU EBNU ‘ALEJHIM BUNJANÆN REBBUHUM ‘A’LEMU BIHIM KALEL-LEDHINE GALEBU ‘ALA ‘EMRIHIM LENETTEHIDHENNE ‘ALEJHIM MESXHI

22 SEJEKULUNE THELATHETUN RABI’UHUM KELBUHUM WE JEKULUNE HAMSETUN SADISUHUM KELBUHUM REXHMÆN BIL-GAJBI WE JEKULUNE SEB’ATUN WE THAMINUHUM KELBUHUM KUL RABBI ‘A’LEMU BI’IDDETIHIM MA JA’LEMUHUM ‘ILLA KALILUN FELA TUMARI FIHIM ‘ILLA MIRA’EN DHAHIRÆN WE LA TESTE

23 WE LA TEKULENNE LISHEJ’IN ‘INNI FA’ILUN DHALIKE GADÆN

24 ‘ILLA ‘EN JESHA’EL-LAHU WE EDHKUR REBBEKE ‘IDHA NESITE WE KUL ‘ASA ‘EN JEHDIJENI RABBI LI’KREBE MIN HADHA RESHEDÆN

25 WE LEBITHU FI KEHFIHIM THELATHE MIA’ETIN SININE WE EZDADU TIS’ÆN

26 KULI ELLAHU ‘A’LEMU BIMA LEBITHU LEHU GAJBU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI ‘EBSIR BIHI WE ‘ESMI’ MA LEHUM MIN DUNIHI MIN WE LIJIN WE LA JUSHRIKU FI HUKMIHI ‘EHEDÆN

27 WE ETLU MA ‘UHIJE ‘ILEJKE MIN KITABI RABBIKE LA MUBEDDILE LIKELIMATIHI WE LEN TEXHIDE MIN DUNIHI MULTEHEDÆN

28 WE ESBIR NEFSEKE ME’AL-LEDHINE JED’UNE REBBEHUM BIL-GADÆTI WEL-’ASHIJI JURIDUNE WEXHHEHU WE LA TA’DU ‘AJNAKE ‘ANHUM TURIDU ZINETEL-HEJÆTI ED-DUNJA WE LA TUTI’ MEN ‘EGFELNA KALBEHU ‘AN DHIKRINA WE ETTEBE’A HEWAHU WE KANE ‘EMRUHU FURUTÆN

29 WE KULIL-HEKKU MIN RABBIKUM FEMEN SHA’E FELJU’UMIN WE MEN SHA’E FELJEKFUR ‘INNA ‘A’TEDNA LILDHDHALIMINE NARÆN ‘EHATE BIHIM SURADIKUHA WE ‘IN JESTEGITHU JUGATHU BIMA’IN KALMUHLI JESHWIL-WUXHUHE BI’SE ESH-SHERABU WE SA’ET MURTEFEKÆN

30 ‘INNEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI ‘INNA LA NUDI’U ‘EXHRE MEN ‘EHSENE ‘AMELÆN

31 ‘ULA’IKE LEHUM XHENNATU ‘ADNIN TEXHRI MIN TEHTIHIMUL-’ENHARU JUHELLEWNE FIHA MIN ‘ESAWIRE MIN DHEHEBIN WE JELBESUNE THIJABÆN HUDRÆN MIN SUNDUSIN WE ‘ISTEBREKIN MUTTEKI’INE FIHA ‘ALEL-’ERA’IKI NI’ME ETH-THEWABU WE HESUNET MURTEFEKÆN

32 WE EDRIB LEHUM METHELÆN REXHULEJNI XHE’ALNA LI’HEDIHIMA XHENNETEJNI MIN ‘A’NABIN WE HEFEFNAHUMA BINEHLIN WE XHE’ALNA BEJNEHUMA ZER’ÆN

33 KILTAL-XHENNETEJNI ‘ATET ‘UKULEHA WE LEM TEDHLIM MINHU SHEJ’ÆN WE FEXHXHERNA HILALEHUMA NEHERÆN

34 WE KANE LEHU THEMERUN FEKALE LISAHIBIHI WE HUWE JUHAWIRUHU ‘ENA ‘EKTHERU MINKE MALÆN WE ‘E’AZZU NEFERÆN

35 WE DEHALE XHENNETEHU WE HUWE DHALIMUN LINEFSIHI KALE MA ‘EDHUNNU ‘EN TEBIDE HEDHIHI ‘EBEDÆN

36 WE MA ‘EDHUNNU ES-SA’ATE KA’IMETEN WE LE’IN RUDIDTU ‘ILA RABBI LE’EXHIDENNE HAJRÆN MINHA MUNKALEBÆN

37 KALE LEHU SAHIBUHU WE HUWE JUHAWIRUHU ‘EKEFERTE BIEL-LEDHI HALEKAKE MIN TURABIN THUMME MIN NUTFETIN THUMME SEWWAKE REXHULÆN

38 LEKINNA HUWEL-LAHU RABBI WE LA ‘USHRIKU BIREBBI ‘EHEDÆN

39 WE LEWLA ‘IDH DEHALTE XHENNETEKE KULTE MA SHA’EL-LAHU LA KUWETE ‘ILLA BILLAHI ‘IN TERENI ‘ENA ‘EKALLE MINKE MALÆN WE WELEDÆN

40 FE’ASA RABBI ‘EN JU’UTIJENI HAJRÆN MIN XHENNETIKE WE JURSILE ‘ALEJHA HUSBANÆN MINE ES-SEMA’I FETUSBIHE SA’IDÆN ZELEKÆN

41 ‘EW JUSBIHE MA’UUHA GAWRÆN FELEN TESTETI’A LEHU TELEBÆN

42 WE ‘UHITE BITHEMERIHI FE’ESBEHE JUKALLIBU KEFFEJHI ‘ALA MA ‘ENFEKA FIHA WE HIJE HAWIJETUN ‘ALA ‘URUSHIHA WE JEKULU JA LEJTENI LEM ‘USHRIK BIREBBI ‘EHEDÆN

43 WE LEM TEKUN LEHU FI’ETUN JENSURUNEHU MIN DUNI ELLAHI WE MA KANE MUNTESIRÆN

44 HUNALIKEL-WELAJETU LILLAHIL-HEKKI HUWE HAJRUN THEWABÆN WE HAJRUN ‘UKBÆN

45 WE EDRIB LEHUM METHELEL-HEJÆTI ED-DUNJA KEMA’IN ‘ENZELNAHU MINE ES-SEMA’I FAHTELETE BIHI NEBATUL-’ERDI FE’ESBEHE HESHIMÆN TEDHRUHU ER-RIJAHU WE KANEL-LAHU ‘ALA KULLI SHEJ’IN MUKTEDIRÆN

46 EL-MALU WEL-BENUNE ZINETUL-HEJÆTI ED-DUNJA WEL-BAKIJATU ES-SALIHATU HAJRUN ‘INDE RABBIKE THEWABÆN WE HAJRUN ‘EMELÆN

47 WE JEWME NUSEJJIRUL-XHIBALE WE TERAL-’ERDE BARIZETEN WE HESHERNAHUM FELEM NUGADIR MINHUM ‘EHEDÆN

48 WE ‘URIDU ‘ALA RABBIKE SEFFÆN LEKAD XHI’TUMUNA KEMA HALEKNAKUM ‘EWWELE MERRETIN BEL ZE’AMTUM ‘ELLEN NEXH’ALE LEKUM MEW’IDÆN

49 WE WUDI’AL-KITABU FETERAL-MUXHRIMINE MUSHFIKINE MIMMA FIHI WE JEKULUNE JA WEJLETENA MALI HADHAL-KITABI LA JUGADIRU SEGIRETEN WE LA KEBIRETEN ‘ILLA ‘EHSAHA WE WEXHEDU MA ‘AMILU HADIRÆN WE LA JEDHLIMU REBBUKE ‘EHEDÆN

50 WE ‘IDH KULNA LILMELA’IKETI ESXHUDU LI’DEME FESEXHEDU ‘ILLA ‘IBLISE KANE MINEL-XHINNI FEFESEKA ‘AN ‘EMRI RABBIHI ‘EFETETTEHIDHUNEHU WE DHURRIJETEHU ‘EWLIJA’E MIN DUNI WE HUM LEKUM ‘ADUWUN BI’SE LILDHDHALIMINE BEDELÆN

51 MA ‘ESH/HEDTUHUM HALKA ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE LA HALKA ‘ENFUSIHIM WE MA KUNTU MUTTEHIDHEL-MUDILLINE ‘ADUDÆN

52 WE JEWME JEKULU NADU SHUREKA’IJEL-LEDHINE ZE’AMTUM FEDE’AWHUM FELEM JESTEXHIBU LEHUM WE XHE’ALNA BEJNEHUM MEWBIKÆN

53 WE RE’AL-MUXHRIMUNE EN-NARE FEDHENNU ‘ENNEHUM MUWAKI’UHA WE LEM JEXHIDU ‘ANHA MESRIFÆN

54 WE LEKAD SERREFNA FI HADHAL-KUR’ANI LILNNASI MIN KULLI METHELIN WE KANEL-’INSANU ‘EKTHERE SHEJ’IN XHEDELÆN

55 WE MA MENE’A EN-NASE ‘EN JU’UMINU ‘IDH XHA’EHUMUL-HUDA WE JESTEGFIRU REBBEHUM ‘ILLA ‘EN TE’TIJEHUM SUNNETUL-’EWWELINE ‘EW JE’TIJEHUMUL-’ADHABU KUBULÆN

56 WE MA NURSILUL-MURSELINE ‘ILLA MUBESHSHIRINE WE MUNDHIRINE WE JUXHADILUL-LEDHINE KEFERU BIL-BATILI LIJUDHIDU BIHIL-HEKKA WE ETTEHADHU ‘AJATI WE MA ‘UNDHIRU HUZUEN

57 WE MEN ‘EDHLEMU MIMMEN DHUKKIRE BI’AJATI RABBIHI FE’A’REDE ‘ANHA WE NESIJE MA KADDEMET JEDAHU ‘INNA XHE’ALNA ‘ALA KULUBIHIM ‘EKINNETEN ‘EN JEFKAHUHU WE FI ‘ADHANIHIM WEKRÆN WE ‘IN TED’UHUM ‘ILAL-HUDA FELEN JEHTEDU ‘IDHÆN ‘EBEDÆN

58 WE REBBUKEL-GAFURU DHU ER-REHMETI LEW JU’UAHIDHUHUM BIMA KESEBU LE’AXHXHELE LEHUMUL-’ADHABE BEL LEHUM MEW’IDUN LEN JEXHIDU MIN DUNIHI MEW’ILÆN

59 WE TILKEL-KURA ‘EHLEKNAHUM LEMMA DHELEMU WE XHE’ALNA LIMEHLIKIHIM MEW’IDÆN

60 WE ‘IDH KALE MUSA LIFETAHU LA ‘EBREHU HETTA ‘EBLUGA MEXHME’AL-BEHREJNI ‘EW ‘EMDIJE HUKUBÆN

61 FELEMMA BELEGA MEXHME’A BEJNIHIMA NESIJA HUTEHUMA FE ETTEHADHE SEBILEHU FIL-BEHRI SEREBÆN

62 FELEMMA XHAWEZA KALE LIFETAHU ‘ATINA GADA’ENA LEKAD LEKINA MIN SEFERINA HADHA NESEBÆN

63 KALE ‘ERE’EJTE ‘IDH ‘EWEJNA ‘ILA ES-SEHRETI FE’INNI NESITUL-HUTE WE MA ‘ENSANIHU ‘ILLA ESH-SHEJTANU ‘EN ‘EDHKUREHU WE ETTEHADHE SEBILEHU FIL-BEHRI ‘AXHEBÆN

64 KALE DHALIKE MA KUNNA NEBGI FARTEDDA ‘ALA ‘ATHARIHIMA KASESÆN

65 FEWEXHEDA ‘ABDÆN MIN ‘IBADINA ‘ATEJNAHU REHMETEN MIN ‘INDINA WE ‘ALLEMNAHU MIN LEDUNNA ‘ILMÆN

66 KALE LEHU MUSA HEL ‘ETTEBI’UKE ‘ALA ‘EN TU’ALLIMENI MIMMA ‘ULLIMTE RUSHDÆN

67 KALE ‘INNEKE LEN TESTETI’A MA’IJE SEBRÆN

68 WE KEJFE TESBIRU ‘ALA MA LEM TUHIT BIHI HUBRÆN

69 KALE SETEXHIDUNI ‘IN SHA’EL-LAHU SABIRÆN WE LA ‘A’SI LEKE ‘EMRÆN

70 KALE FE’INI ETTEBA’TENI FELA TES’ELNI ‘AN SHEJ’IN HETTA ‘UHDITHE LEKE MINHU DHIKRÆN

71 FANTELEKA HETTA ‘IDHA REKIBA FI ES-SEFINETI HAREKAHA KALE ‘EHAREKTEHA LITUGRIKA ‘EHLEHA LEKAD XHI’TE SHEJ’ÆN ‘IMRÆN

72 KALE ‘ELEM ‘EKUL ‘INNEKE LEN TESTETI’A MA’IJE SEBRÆN

73 KALE LA TU’UAHIDHNI BIMA NESITU WE LA TURHIKNI MIN ‘EMRI ‘USRÆN

74 FANTELEKA HETTA ‘IDHA LEKIJA GULAMÆN FEKATELEHU KALE ‘EKATELTE NEFSÆN ZEKIJETEN BIGAJRI NEFSIN LEKAD XHI’TE SHEJ’ÆN NUKRÆN

75 KALE ‘ELEM ‘EKUL LEKE ‘INNEKE LEN TESTETI’A MA’IJE SEBRÆN

76 KALE ‘IN SE’ELTUKE ‘AN SHEJ’IN BA’DEHA FELA TUSAHIBNI KAD BELEGTE MIN LEDUNNI ‘UDHRÆN

77 FANTELEKA HETTA ‘IDHA ‘ETEJA ‘EHLE KARJETIN ESTET’AMA ‘EHLEHA FE’EBEW ‘EN JUDEJJIFUHUMA FEWEXHEDA FIHA XHIDARÆN JURIDU ‘EN JENKADDE FE’EKAMEHU KALE LEW SHI’TE LATTEHADHTE ‘ALEJHI ‘EXHRÆN

78 KALE HADHA FIRAKU BEJNI WE BEJNIKE SE’UNEBBI’UKE BITE’WILI MA LEM TESTETI’ ‘ALEJHI SEBRÆN

79 ‘EMMA ES-SEFINETU FEKANET LIMESAKINE JA’MELUNE FIL-BEHRI FE’EREDTU ‘EN ‘A’IBEHA WE KANE WERA’EHUM MELIKUN JE’HUDHU KULLE SEFINETIN GASBÆN

80 WE ‘EMMAL-GULAMU FEKANE ‘EBEWAHU MU’UMINEJNI FEHASHINA ‘EN JURHIKAHUMA TUGJANÆN WE KUFRÆN

81 FE’EREDNA ‘EN JUBDILEHUMA REBBUHUMA HAJRÆN MINHU ZEKÆTEN WE ‘EKREBE RUHMÆN

82 WE ‘EMMAL-XHIDARU FEKANE LIGULAMEJNI JETIMEJNI FIL-MEDINETI WE KANE TEHTEHU KENZUN LEHUMA WE KANE ‘EBUHUMA SALIHÆN FE’ERADE REBBUKE ‘EN JEBLUGA ‘ESHUDDEHUMA WE JESTEHRIXHA KENZEHUMA REHMETEN MIN RABBIKE WE MA FE’ALTUHU ‘AN ‘EMRI DHALIKE TE’WILU MA LEM TES

83 WE JES’ELUNEKE ‘AN DHIL-KARNEJNI KUL SE’ETLU ‘ALEJKUM MINHU DHIKRÆN

84 ‘INNA MEKKENNA LEHU FIL-’ERDI WE ‘ATEJNAHU MIN KULLI SHEJ’IN SEBEBÆN

85 FE’ETBE’A SEBEBÆN

86 HETTA ‘IDHA BELEGA MEGRIBE ESH-SHEMSI WEXHEDEHA TEGRUBU FI ‘AJNIN HEMI’ETIN WE WEXHEDE ‘INDEHA KAWMÆN KULNA JA DHAL-KARNEJNI ‘IMMA ‘EN TU’ADHDHIBE WE ‘IMMA ‘EN TETTEHIDHE FIHIM HUSNÆN

87 KALE ‘EMMA MEN DHELEME FESEWFE NU’ADHDHIBUHU THUMME JUREDDU ‘ILA RABBIHI FEJU’ADHDHIBUHU ‘ADHABÆN NUKRÆN

88 WE ‘EMMA MEN ‘AMENE WE ‘AMILE SALIHÆN FELEHU XHEZA’ENL-HUSNA WE SENEKULU LEHU MIN ‘EMRINA JUSRÆN

89 THUMME ‘ETBE’A SEBEBÆN

90 HETTA ‘IDHA BELEGA METLI’A ESH-SHEMSI WEXHEDEHA TETLU’U ‘ALA KAWMIN LEM NEXH’AL LEHUM MIN DUNIHA SITRÆN

91 KEDHALIKE WE KAD ‘EHETNA BIMA LEDEJHI HUBRÆN

92 THUMME ‘ETBE’A SEBEBÆN

93 HETTA ‘IDHA BELEGA BEJNE ES-SEDDEJNI WEXHEDE MIN DUNIHIMA KAWMÆN LA JEKADUNE JEFKAHUNE KAWLÆN

94 KALU JA DHAL-KARNEJNI ‘INNE JE’XHUXHE WE ME’XHUXHE MUFSIDUNE FIL-’ERDI FEHEL NEXH’ALU LEKE HARXHÆN ‘ALA ‘EN TEXH’ALE BEJNENA WE BEJNEHUM SEDDÆN

95 KALE MA MEKKENENI FIHI RABBI HAJRUN FE’A’INUNI BIKUWETIN ‘EXH’AL BEJNEKUM WE BEJNEHUM REDMÆN

96 ‘ATUNI ZUBEREL-HEDIDI HETTA ‘IDHA SAWA BEJNE ES-SEDEFEJNI KALE ENFUHU HETTA ‘IDHA XHE’ALEHU NARÆN KALE ‘ATUNI ‘UFRIG ‘ALEJHI KITRÆN

97 FEMA ESTA’U ‘EN JEDHHERUHU WE MA ESTETA’U LEHU NEKBÆN

98 KALE HADHA REHMETUN MIN RABBI FE’IDHA XHA’E WA’DU RABBI XHE’ALEHU DEKKA’E WE KANE WA’DU RABBI HEKKÆN

99 WE TEREKNA BA’DEHUM JEWME’IDHIN JEMUXHU FI BA’DIN WE NUFIHA FI ES-SURI FEXHEMA’NAHUM XHEM’ÆN

100 WE ‘AREDNA XHEHENNEME JEWME’IDHIN LILKAFIRINE ‘ARDÆN

101 EL-LEDHINE KANET ‘A’JUNUHUM FI GITA’IN ‘AN DHIKRI WE KANU LA JESTETI’UNE SEM’ÆN

102 ‘EFEHESIBEL-LEDHINE KEFERU ‘EN JETTEHIDHU ‘IBADI MIN DUNI ‘EWLIJA’E ‘INNA ‘A’TEDNA XHEHENNEME LILKAFIRINE NUZULÆN

103 KUL HEL NUNEBBI’UKUM BIL-’EHSERINE ‘A’MALÆN

104 EL-LEDHINE DELLE SA’JUHUM FIL-HEJÆTI ED-DUNJA WE HUM JEHSEBUNE ‘ENNEHUM JUHSINUNE SUN’ÆN

105 ‘ULE’IKEL-LEDHINE KEFERU BI’AJATI RABBIHIM WE LIKA’IHI FEHEBITET ‘A’MALUHUM FELA NUKIMU LEHUM JEWMEL-KIJAMETI WEZNÆN

106 DHALIKE XHEZA’UUHUM XHEHENNEMU BIMA KEFERU WE ETTEHADHU ‘AJATI WE RUSULI HUZUEN

107 ‘INNEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI KANET LEHUM XHENNATUL-FIRDEWSI NUZULÆN

108 HALIDINE FIHA LA JEBGUNE ‘ANHA HIWELÆN

109 KUL LEW KANEL-BEHRU MIDADÆN LIKELIMATI RABBI LENEFIDEL-BEHRU KABLE ‘EN TENFEDE KELIMATU RABBI WE LEW XHI’NA BIMITHLIHI MEDEDÆN

110 KUL ‘INNEMA ‘ENA BESHERUN MITHLUKUM JUHA ‘ILEJJE ‘ENNEMA ‘ILEHUKUM ‘ILEHUN WAHIDUN FEMEN KANE JERXHU LIKA’E RABBIHI FELJA’MEL ‘AMELÆN SALIHÆN WE LA JUSHRIK BI’IBADETI RABBIHI ‘EHEDÆN

Prijevod sure na bosanski jezik:

U ime Allaha, Milostivog, Samilosnog!
1. Hvaljen neka je Allah, koji Svome robu objavljuje Knjigu, i to ne iskrivljenu, nego

2. ispravnu, da teškom kaznom, koju će On dati, opomene, a da vjernike koji čine dobra djela divnom nagradom obraduje,

3. u kojoj će vječno boraviti,

4. i da opomene one koji govore: “Allah je Sebi uzeo sina.”

5. O tome oni ništa ne znaju, a ni preci njihovi. Kako krupna riječ izlazi iz usta njihovih! Oni ne govore drugo do neistinu!

6. Pa zar ćeš ti za njima od tuge svisnuti, ako oni u govor ovaj neće da povjeruju?

7. Sve što je na Zemlji Mi smo kao ukras njoj stvorili da iskušamo ljude ko će se od njih ljepše vladati,

8. a Mi ćemo nju i golom ledinom učiniti.

9. Misliš li ti da su samo stanovnici pećine, čija su imena na ploči napisana, bili čudo među čudima Našim?

10. Kad se nekoliko momaka u pećini sklonilo pa reklo: “Gospodaru naš, daj nam Svoju milost i pruži nam u ovom našem postupku prisebnost”,

11. Mi smo ih u pećini tvrdo uspavali za dugo godina.

12. Poslije smo ih probudili da bismo pokazali koja će od dvije skupine bolje ocijeniti koliko su vremena proboravili.

13. Ispričaćemo ti povijest njihovu – onako kako je bilo. To su bili momci, vjerovali su u Gospodara svoga, a Mi smo im ubjeđenje još više učvrstili.

14. Osnažili smo bili njihova srca kad su se digli i rekli: “Gospodar naš – Gospodar je nebesa i Zemlje, mi se nećemo pored Njega drugom bogu klanjati, jer bismo tada ono što je daleko od istine govorili.

15. Narod ovaj naš je mimo Njega druge bogove prihvatio, zašto jasan dokaz nije donio o tome da se treba njima klanjati? A ima li nepravednijeg od onoga koji o Allahu iznosi neistinu?

16. Kad napustite njih i one kojima umjesto Allahu, robuju, sklonite se u pećinu, Gospodar vaš će vas milošću Svojom obasuti i za vas će ono što će vam korisno biti pripremiti.”

17. I ti si mogao vidjeti kako Sunce, kada se rađa – obilazi pećinu s desne strane, a kada zalazi – zaobilazi je s lijeve strane, a oni su bili u sredini njezinoj. To je dokaz Allahove moći! – kome Allah ukaže na Pravi put, on će Pravim putem ići, a koga u zabludi ostavi, ti mu nećeš naći zaštitnika koji će ga na Pravi put uputiti.

18. I pomislio bi da su budni, ali oni su spavali; i Mi smo ih prevrtali sad na desnu, sad na lijevu stranu, a pas njihov, opruženih prednjih šapa, na ulazu je ležao; da si ih vidio, od njih bi pobjegao i strah bi te uhvatio.

19. I Mi smo ih, isto tako, probudili da bi jedne druge pitali. “Koliko ste ovdje ostali?” – upita jedan od njih. – “Ostali smo dan ili dio dana” – odgovoriše. “Gospodar vaš najbolje zna koliko ste ostali” – rekoše. “Pošaljite, jednog od vas s ovim srebrenjacima vašim u grad, pa nek vidi u koga je najčistije jelo i neka vam od njega donese hrane i neka bude ljubazan i neka nikome ne govori ništa o vama,

20. jer, ako oni doznaju za vas, kamenovaće vas ili će vas na silu u svoju vjeru obratiti, i tada nikada nećete ono što želite postići!”

21. I Mi smo, isto tako, učinili da oni za njih saznaju, da bi se uvjerili da je istinito Allahovo obećanje i da u čas oživljenja nema nikakve sumnje, kada su se između sebe o njima raspravljali, i rekli: “Sagradite na ulazu u nju ogradu, Gospodar njihov najbolje zna ko su oni.” A onda oni do čijih se riječi najviše držalo rekoše: “Napravićemo na ulazu u nju bogomolju!”

22. Neki će reći: “Bila su trojica, pas njihov je bio četvrti”, a neki će govoriti: “Bila su petorica, pas njihov je bio šesti”, nagađajući ono što ne znaju, dok će neki reći: “Bila su sedmorica, a pas njihov bio je osmi.” Reci: “Gospodaru mome je dobro poznat njihov broj, samo malo njih to zna. Zato ne raspravljaj o njima osim površno, i ne pitaj o njima od njih nikoga!”

23. I nikako za bilo šta ne reci: “Uradiću to sigurno sutra!” – ne dodavši:

24. “Ako Bog da!” A kada zaboraviš, sjeti se Gospodara svoga i reci: “Gospodar moj će me uputiti na ono što je bolje i korisnije od ovoga.”

25. A oni su ostali u pećini svojoj tri stotine i još devet godina.

26. Reci: “Allah najbolje zna koliko su ostali; tajne nebesa i Zemlje jedino On zna. Kako On sve vidi, kako On sve čuje! Oni nemaju drugog zaštitnika osim Njega, a On ne uzima nikoga u odlukama Svojim kao ortaka.”

27. Kazuju iz Knjige Gospodara svoga ono što ti se objavljuje, niko ne može izmijeniti riječi Njegove, pa ni ti; osim kod Njega, nećeš naći utočišta nikakva.

28. Budi čvrsto uz one koji se Gospodaru svome mole ujutro i navečer u želji da naklonost Njegovu zasluže, i ne skidaj očiju svojih s njih iz želje za sjajem u životu na ovome svijetu, i ne slušaj onoga čije smo srce nehajnim prema Nama ostavili, koji strast svoju slijedi i čiji su postupci daleko od razboritosti

29. i reci: “Istina dolazi od Gospodara vašeg, pa ko hoće – neka vjeruje, a ko hoće – neka ne vjeruje!” Mi smo nevjernicima pripremili vatru čiji će ih dim sa svih strana obuhvatiti; ako zamole pomoć, pomoći će im se tekućinom poput rastopljene kovine koja će lica ispeći. Užasna li pića i grozna li boravišta!

30. One koji budu vjerovali i dobra djela činili – Mi doista nećemo dopustiti da propadne nagrada onome koji je dobra djela činio –

31. čekaju sigurno edenski vrtovi, kroz koje će rijeke teći, u njima će se narukvicama od zlata kititi i u zelena odijela od dibe i kadife oblačiti, na divanima će u njima naslonjeni biti. Divne li nagrade i krasna li boravišta!

32. I navedi im kao primjer dva čovjeka; jednom od njih smo dva vrta lozom zasađena dali i palmama ih opasali, a između njih njive postavili.

33. Oba vrta su davala svoj plod, ničega nije manjkalo, a kroz sredinu njihovu smo rijeku proveli.

34. On je i drugog imetka imao. I reče drugu svome, dok je s njim razgovarao: “Od tebe sam bogatiji i jačeg sam roda!”

35. I uđe u vrt svoj nezahvalan Gospodaru svome na blagodatima, govoreći: “Ne mislim da će ovaj ikada propasti,

36. i ne mislim da će ikada Smak svijeta doći; a ako budem vraćen Gospodaru svome, sigurno ću nešto bolje od ovoga naći.”

37. I reče mu drug njegov, dok je s njim razgovarao: “Zar ne vjeruješ u Onoga koji te je od zamlje stvorio, zatim od kapi sjemena, i najzad te potpunim čovjekom učinio?

38. Što se mene tiče, On, Allah, moj je Gospodar i ja Gospodaru svome ne smatram ravnim nikoga.

39. A zašto nisi, kad si u vrt svoj ušao, rekao: ’Mašallah! – moć je samo u Allaha!’ Ako vidiš da je u mene manje blaga i manje roda nego u tebe,

40. pa – Gospodar moj može mi bolji vrt od tvoga dati, a na tvoj nepogodu s neba poslati, pa da osvane samo klizava ledina, bez ičega,

41. ili da mu voda u ponor ode pa da je ne mogneš pronaći nikada.”

42. I propadoše plodovi njegovi i on poče kršiti ruke svoje žaleći za onim što je na njega utrošio – a loza se bijaše povaljala po podupiračima svojim – i govoraše: “Kamo sreće da Gospodaru svome nisam smatrao ravnim nikoga!”

43. I nije imao ko bi mu mogao pomoći, osim Allaha; a sam sebi nije mogao pomoći.

44. Tada može pomoći samo Allah, Istiniti, On daje najbolju nagradu i čini da se sve na najbolji način okonča.

45. Navedi im kao primjer da je život na ovome svijetu kao bilje, koje i poslije natapanja vodom, koju Mi s neba spuštamo, ipak postane suho, i vjetrovi ga raznesu. A Allah sve može!

46. Bogatstvo i sinovi su ukras u životu na ovome svijetu, a dobra djela, koja vječno ostaju, biće od Gospodara tvoga bolje nagrađena i ono u što se čovjek može pouzdati.

47. A na Dan kada planine uklonimo, i kad vidiš Zemlju ogoljenu – a njih smo već sakupili, nijednog nismo izostavili,

48. pred Gospodarom tvojim biće oni u redove poredani: “Došli ste Nam onako kako smo vas prvi put stvorili, a tvrdili ste da vam nećemo vrijeme za oživljenje odrediti.”

49. I Knjiga će biti postavljena i vidjećete grješnike prestravljene zbog onog što je u njoj. “Teško nama!” – govoriće – “kakva je ovo knjiga, ni mali ni veliki grijeh nije propustila, sve je nabrojala!” – i naći će upisano ono što su radili. Gospodar tvoj neće nikome nepravdu učiniti.

50. A kad smo rekli melekima: “Poklonite se Ademu!” – svi su se poklonili osim Iblisa, on je bio jedan od džina i zato se ogriješio o zapovijest Gospodara svoga. Pa zar ćete njega i porod njegov, pored Mene, kao prijatelje prihvatiti, kad su vam oni neprijatelji? Kako je šejtan loša zamjena nevjernicima!

51. Ja nisam uzimao njih za svjedoke prilikom stavaranja nebesa i Zemlje ni neke od njih prilikom stvaranja drugih i za pomagače nisam uzimao one koji na krivi put upućuju.

52. A na Dan kad On rekne: “Pozovite one za koje ste tvrdili da su ortaci Moji!” – i kad ih pozovu, oni im se neće odazvati i Mi ćemo učiniti da iskuse patnju zbog njihovih ranijih veza,

53. i grješnici će ugledati vatru i uvjeriće se da će u nju pasti, i da im iz nje neće povratka biti.

54. U ovom Kur’anu Mi na razne načine objašnjavamo ljudima svakovrsne primjere, ali je čovjek, više nego iko, spreman raspravljati.

55. A ljude, kada im dolazi uputa, odvraća od vjerovanja i od toga da od Gospodara svoga mole oprosta samo zato što očekuju sudbinu drevnih naroda ili što čekaju da ih snađe kazna naočigled svega svijeta.

56. Mi šaljemo poslanike samo zato da donose radosne vijesti i da opominju. A nevjernici se raspravljaju, služeći se neistinama, da bi time opovrgli Istinu, i rugaju se dokazima Mojim i Mojim opomenama.

57. I ima li nepravednijeg od onoga koji, kad se dokazima Gospodara svoga opominje, za njih ne haje, i zaboravlja na posljedice onog što je učinio? Mi na srca njihova pokrivače stavljamo da Kur’an ne shvate, i gluhim ih činimo; i ako ih ti na Pravi put pozoveš oni, kad su takvi, nikada neće Pravim putem poći.

58. Gospodar tvoj mnogo prašta i neizmjerno je milostiv; da ih On za ono što zaslužuju kažnjava, odmah bi ih na muke stavio. Ali, njih čeka određeni čas, od koga neće naći utočišta.

59. A ona sela i gradove smo razorili zato što stanovnici njihovi nisu vjerovali i za propast njihovu tačno vrijeme bismo odredili.

60. A kada Musa reče momku svome: “Sve ću ići dok ne stignem do mjesta gdje se sastaju dva mora, ili ću dugo, dugo ići.”

61. I kad njih dvojica stigoše do mjesta na kome se ona sastaju, zaboraviše na ribu svoju, pa ona u more kliznu.

62. A kada se udaljiše, Musa reče momku svome: “Daj nam užinu našu, jer smo se od ovog našeg putovanja umorili.”

63. “Vidi!” – reče on – “kad smo se kod one stijene svratili, ja sam zaboravio onu ribu – sam šejtan je učinio da je zaboravim, da ti je ne spomenem – mora da je ona skliznula u more; baš čudnovato!”

64. “E, to je ono što tražimo!” – reče Musa, i njih dvojica se vratiše putem kojim su bili došli,

65. i nađoše jednog Našeg roba kome smo milost Našu darovali i onome što samo Mi znamo naučili.

66. “Mogu li da te pratim” – upita ga Musa – “ali da me poučiš onome čemu si ti ispravno poučen?”

67. “Ti sigurno nećeš moći sa mnom izdržati” – reče onaj –

68. “a i kako bi izdržao ono o čemu ništa ne znaš?”

69. “Vidjećeš da ću strpljiv biti, ako Bog da” – reče Musa – “i da ti se neću ni u čemu protiviti.”

70. “Ako ćeš me već pratiti” – reče onaj – “onda me ni o čemu ne pitaj dok ti ja o tome prvi ne kažem!”

71. I njih dvojica krenuše. I kad se u lađu ukrcaše, onaj je probuši. “Zar je probuši da potopiš one koji na njoj plove? Učinio si, doista, nešto vrlo krupno!”

72. “Ne rekoh li ja” – reče onaj – “da ti, doista, nećeš moći izdržati sa mnom?”

73. “Ne karaj me što sam zaboravio” – reče – “i ne čini mi poteškoće u ovome poslu mome!”

74. I njih dvojica krenuše. I kad sretoše jednog dječaka pa ga onaj ubi, Musa reče: “Što ubi dijete bezgrješno, koje nije nikoga ubilo! Učinio si, zaista, nešto vrlo ružno!”

75. “Ne rekoh li ja tebi” – reče onaj – da ti, doista, nećeš moći izdržati sa mnom?”

76. “Ako te i poslije ovoga za bilo šta upitam” – reče – “onda se nemoj sa mnom družiti. Eto sam ti se opravdao!”

77. I njih dvojica krenuše; i kad dođoše do jednog grada, zamoliše stanovnike njegove da ih nahrane, ali oni odbiše da ih ugoste. U gradu njih dvojica naiđoše na jedan zid koji tek što se nije srušio, pa ga onaj prezida i ispravi. “Mogao si” – reče Musa – “uzeti za to nagradu.”

78. “Sada se rastajemo ja i ti!” – reče onaj – “pa da ti objasnim zbog čega se nisi mogao strpiti.”

79. “Što se one lađe tiče – ona je vlasništvo siromaha koji rade na moru, i ja sam je oštetio jer je pred njima bio jedan vladar koji je svaku ispravnu lađu otimao;

80. što se onoga dječaka tiče – roditelji njegovi su vjernici, pa smo se pobojali da ih on neće na nasilje i nevjerovanje navratiti,

81. a mi želimo da im Gospodar njihov, mjesto njega, da boljeg i čestitijeg od njega, i milostivijeg;

82. a što se onoga zida tiče – on je dvojice dječaka, siročadi iz grada, a pod njim je zakopano njihovo blago. Otac njihov je bio dobar čovjek i Gospodar tvoj želi, iz milosti Svoje, da oni odrastu i izvade blago svoje. Sve to ja nisam uradio po svome rasuđivanju. Eto to je objašnjenje za tvoje nestrpljenje!”

83. I pitaju te o Zulkarnejnu. Reci: “Kazaću vam o njemu neke vijesti.”

84. Mi smo mu dali vlast na Zemlji i omogućili mu da izvrši ono što želi,

85. I on pođe.

86. Kad stiže do mjesta gdje Sunce zalazi, učini mu se kao da zalazi u jedan mutan izvor i nađe u blizini njegovoj jedan narod. “O Zulkarnejne,” – rekosmo Mi – “ili ćeš ih kazniti ili ćeš s njima lijepo postupiti?”

87. “Onoga ko ostane mnogobožac” – reče – “kaznićemo, a poslije će se svome Gospodaru vratiti, pa će ga i On teškom mukom mučiti.

88. A onome ko bude vjerovao i dobra djela činio – nagrada najljepša, i s njim ćemo blago postupiti.”

89. I on opet pođe.

90. I kad stiže do mjesta gdje Sunce izlazi, on nađe da ono izlazi iznad jednog naroda kome Mi nismo dali da se od njega bilo čime zakloni.

91. I on postupi s njima isto onako kako je s onima prije postupio.

92. I on pođe.

93. Kad stiže imeđu dvije planine, nađe ispred njih narod koji je jedva govor razumijevao.

94. “O Zulkarnejne,” – rekoše oni – “Jedžudž i Medžudž čine nered po Zemlji, pa hoćeš li da između nas i njih zid podigneš, mi ćemo te nagraditi.”

95. “Bolje je ono što mi je Gospodar moj dao” – reče on. “Nego, samo vi pomozite meni što više možete, i ja ću između vas i njih zid podići.

96. Donesite mi velike komade gvožđa!” I kad on izravna dvije strane brda, reče: “Pušite!” A kad ga usija, reče: “Donesite mi rastopljen mjed da ga zalijem.”

97. I tako oni nisu mogli ni da pređu niti su ga mogli prokopati.

98. “Ovo je blagodat Gospodara moga!” – reče on. “A kada se prijetnja Gospodara moga ispuni, On će ga sa zemljom sravniti, a prijetnja Gospodara moga će se, sigurno, ispuniti.”

99. I Mi ćemo tada učiniti da se jedni od njih kao talasi sudaraju s drugima. I puhnuće se u rog, pa ćemo ih sve sakupiti,

100. i toga dana ćemo nevjernicima Džehennem jasno pokazati,

101. onima čije su oči bile koprenom zastrte, da o dokazima Mojim razmisle, onima koji nisu htjeli ništa čuti.

102. Zar nevjernici misle da pored Mene mogu za bogove uzimati robove Moje? Mi smo, doista, za prebivalište nevjernicima pripremili Džehennem.

103. Reci: “Hoćete li da vam kažem čija djela neće nikako priznata biti,

104. čiji će trud u životu na ovome svijetu uzaludan biti, a koji će misliti da je dobro ono što rade?

105. To su oni koji u dokaze Gospodara svoga ne budu vjerovali i koji budu poricali da će pred Njega izići; zbog toga će trud njihov uzaludan biti i na Sudnjem danu im nikakva značaja nećemo dati.

106. Njima će kazna Džehennem biti, zato što su nevjernici bili i što su se dokazima Mojim i poslanicima Mojim rugali.”

107. Onima koji budu vjerovali i dobra djela činili – džennetske bašče će prebivalište biti,

108. vječno će u njima boraviti i neće poželjeti da ih nečim drugim zamijene.

109. Reci: “Kad bi more bilo mastilo da se ispišu riječi Gospodara moga, more bi presahlo, ali ne i riječi Gospodara moga, pa i kad bismo se pomogli još jednim sličnim.”

110. Reci: “Ja sam čovjek kao i vi, meni se objavljuje da je vaš Bog – jedan Bog. Ko žudi da od Gospodara svoga bude lijepo primljen, neka čini dobra djela i neka, klanjajući se Gospodaru svome, Njemu nikoga ne pridružuje!”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *